مقدمه:وضعیت اجتماعی- اقتصادی(SES) یکی از عوامل غیرقابل تغییری است که ممکن است بر بهره هوشی، رشد اجتماعی و شناختی اثر گذار باشد. بنابراین هدف مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه میزان توجه، بهرهی هوشی و رشد اجتماعی دختران 8 تا 9 ساله شهرستان مرند در دو وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالا و پایین می باشد.
روش: در این مطالعه علی مقایسهای ، 123 دختر 8 و 9 ساله بر اساس اطلاعات حاصل از پرسشنامه وضعیت اجتماعی-اقتصادی در دو گروه با وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالا و پایین (بالا n=60 پایین n= 63 ) و سنی 8 و 9 ساله قرار گرفتند. برای اندازه گیری میزان توجه از آزمون توجه بوناردل، بهرهی هوشی از آزمون ترسیم آدمک گودیناف و رشد اجتماعی از پرسشنامه اجتماعی واینلند استفاده شد. برای بررسی تفاوت در گروه ها از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد (05/0 >p).
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که اثر اصلی وضعیت اجتماعی – اقتصادی و سنی در میزان توجه و بهرهی هوشی معنی دار است. ولی اثر تعاملی میزان توجه و بهرهی هوشی بین گروه های آزمایشی معنیدار نبود. با این حال، در رابطه با متغیر رشد اجتماعی نتایج نشان داد که اثر اصلی در گروه وضعیت اجتماعی – اقتصادی معنیدار بود. همچنین، اثر تعاملی بین گروه های آزمایشی در مورد متغیر رشد اجتماعی معنیدار بود.
نتیجه گیری: براساس این یافتهها، به نظر میرسد وضعیت اجتماعی – اقتصادی بالا میتواند باعث افزایش میزان توجه، بهرهی هوشی و رشد اجتماعی دختران 8 تا 9 ساله شود.
مرادی, حمزه, & زال نژاد, نرگس. (1401). بررسی و شناسایی وضعیت اجتماعی - اقتصادی بر میزان توجه، بهرهی هوشی و رشد اجتماعی دختران 8 تا 9 ساله. پژوهش در مطالعات برنامه درسی, 2(2), 60-70. doi: 10.48310/jcdr.2023.2711
MLA
حمزه مرادی; نرگس زال نژاد. "بررسی و شناسایی وضعیت اجتماعی - اقتصادی بر میزان توجه، بهرهی هوشی و رشد اجتماعی دختران 8 تا 9 ساله", پژوهش در مطالعات برنامه درسی, 2, 2, 1401, 60-70. doi: 10.48310/jcdr.2023.2711
HARVARD
مرادی, حمزه, زال نژاد, نرگس. (1401). 'بررسی و شناسایی وضعیت اجتماعی - اقتصادی بر میزان توجه، بهرهی هوشی و رشد اجتماعی دختران 8 تا 9 ساله', پژوهش در مطالعات برنامه درسی, 2(2), pp. 60-70. doi: 10.48310/jcdr.2023.2711
VANCOUVER
مرادی, حمزه, زال نژاد, نرگس. بررسی و شناسایی وضعیت اجتماعی - اقتصادی بر میزان توجه، بهرهی هوشی و رشد اجتماعی دختران 8 تا 9 ساله. پژوهش در مطالعات برنامه درسی, 1401; 2(2): 60-70. doi: 10.48310/jcdr.2023.2711