پیشینه و اهداف: متاورس با ایجاد ارتباطات دیجیتالی پیچیده بین دنیای مجازی و فیزیکی، فرصت‌های بی‌سابقه‌ای را برای بهره‌برداری از مزایای خود نسبت به پلتفرم‌های آموزشی مرسوم فراهم می‌کند.تغییر در نظام آموزشی برای پاسخ به نیازهای دانش‌آموزان هر نسل اجتناب‌ناپذیر است و سیستم آموزشی به سمت فنّاوری‌هایی حرکت می‌کند که نیازهای نسل Zو نسل آلفا را برآورده کند. پژوهش حاضر به بررسی مسائل اخلاقی ادغام متاورس در محیط‌های آموزشی پرداخته است؛ ازجمله: نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی، تهدیدهای امنیت داده‌ها، شکاف دیجیتالی گسترده و ... . روش: این پژوهش با یک رویکرد کیفی و با استفاده از روش مرور سیستماتیک مقالات مرتبط با موضوع را موردمطالعه قرار داده است. مرور سیستماتیک ترکیبی جامع و بیطرفانه از تحقیقات موجود را تضمین می‌کند و درک کاملی از وضعیت فعلی دانش در این زمینه ارائه می‌دهد. یافته‌ها: یافتههای تحقیق نشان می‌دهد درحالی‌که متاورس، ظرفیت زیادی برای ایجاد تحول در آموزش دارد؛ اما حفظ استانداردهای اخلاقی و کاهش مدبرانه خطرات احتمالی نیز موضوع بااهمیتی است. ملاحظات اخلاقی نظیر حفظ حریم خصوصی داده‌ها، نگرانی‌های امنیتی، مشکلات قانونی و نظارتی، شکاف دیجیتال و نابرابری اجتماعی، هویت و بازنمایی، تأثیرات روان‌شناختی، چالش‌های مالکیت معنوی، آزار کاربران، رضایت آگاهانه و فراگیری ازجمله مسائل مهمی هستند که باید به آن‌ها توجه شود. نتیجه‌گیری: با اجرای راه‌حل‌های پیشنهادی، مؤسسات آموزشی می‌توانند از ظرفیت کامل فنّاوری متاورس بهره ببرند و درعین‌حال از منافع همه ذینفعان محافظت کنند.
)